Af matarmįlum!

steiniogkollisiggiJį svona geta hlutirnir komiš aftan aš manni. Ég įkvaš aš reyna aš plata onķ drengina smį gręnmeti (spķnati ) og hélt aš ég hefši kyrfilega fališ žaš ķ matnum sem ég bar į borš, en žegar Steini hafši tekiš vęnan skammt į diskinn sinn sį ég aš žetta hafši hręšilega misheppnast, gręn slumma skall į disknum hjį honum og vitiš menn kjötiš hafši hlaupiš ķ felur, jį svona fer fyrir svona tilraunaeldamennsku. Žeir fešgar reyndu aš lįta sem ekkert vęri og svo gat Steini ekki setiš į sér lengur og sagši:" hvaš er žetta GRAS!" śpps, žarna kom žaš sem ég hafši óttast žegar gręna sletta hafši lęšist (dottiš) į diskinn hans. Viš reyndum aš koma žessu nišur en grasbragšiš var svo yfirgnęfandi aš viš gįfumst öll upp.

En Żmir varš glašur og sér fram į góšan dag į morgun laus viš žurrfóšriš.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband