Færsluflokkur: Vinir og fjölskylda
Brennandi fætur og fl. þeim dúr
2.9.2007 | 10:36
Jæja best að skrifa svolítið um GBS ið mitt, og líðanina. Jú ég er farin að koma mér á milli staða án hækja, en í fjölmenni finnst mér best að hafa eitthvað til að styðja mig við.
Svo er ég farin að fara út í kertagerð, reyni að fara tvo daga í viku og vera í 2 tíma, það er erfitt. Eftir 10 mín við að standa, fara fæturnir mínir að brenna, það er skynið í fótunum er svo brenglað að þegar ég stend kyrr í smá tíma þá fer þessi ruglaða skynjun á stað og ég get ekki tilt í fæturnnar, það líður frá ef ég sest þá kemur doða tilfinning í staðin og ég get staðið aftur.
Það er mér kvíðaefni að vakna á morgnana, það er svo sárt að stand upp, fæturnir hreinlega öskra af kvölum, það er eins og ég sé með brunablöðrur sem eru að springa. Svo eru allir liðir stirðir og ég þarf að teygja og teygja til að geta stigið fyrsta skrefið. En ég stend það er hugsunin þegar allir verkirnir hellast yfir mig, ég stend. Ég horfi samt bjartsýn á framtíðina, þetta getur ekki versnað, ég er komin yfir erfiðasta hjallann þ.e að komast upp úr hjólastólnum.
Skrapp til læknis og hann var ánægður að sjá mig ganga en hann gaf ekki mikið fyrir að ég losnaði við verkina, vegna þess að einhver slíður sem eiga koma aftur á taugaendana verða víst ekki jafn góð og orginalarnir. Og þetta orsakar það að ég verð að læra að hafa brennandi fætur, en kannski jafnar þetta sig og ég verð næstum því eins og ný Svo gaf hann mér grænt ljós á magaaðgerðina, þ.e magaminnkunar dæmið. Ég á pantaðan tíma hjá þeim á Lansanum um miðjan sept. svo vonandi taka þeir mig fljót inn því ég var skráð í aðgerð rétt eftir að ég lamaðist og læknirinn minn vildi ekki leyfa mér að fara
ég sá ekki allan muninn á hvort ég skytist í þessa aðgerð á lá hvort sem er á bakinu og var ekkert að reyna á mig
.
Jæja að koma mánaðarmót og
30.8.2007 | 12:22
Jæja þá er elskan komin á loft
27.8.2007 | 22:42
Það náðist loksins að klára verkið, sem náttúrlega klárast aldrei, því síður þurfa jú víst að vera lifandi.
Hér getið þið litið á þessa elsku mína og sagt mér hvernig ykkur líkar.
Þetta er það sem ég hef verið að fela mig á bakvið síðustu vikur og ekki verið mikið að skoða ykkur vinkonur mínar enda er þetta meira en að segja það að breyta svona gjörsamlega um útlit.
Af mér er það að segja að ég náði að vera í tæpa 2 tíma úti í kertagerðinni minni og var á fullu að gera kerti og reykelsi. Svo vonandi get ég tekið til við að vinna við kertin meira en ég hef gert undanfarið. Ég er öll að hressast og styrkjast, en svo sem ósköp skrítin til gangs ennþá en vonandi breytist það ef ekki nú þá er ég tilbúin þegar ég fer á elliheimilið
Skrítin þessi tilvera mín
20.8.2007 | 21:15
Ég er alltaf að reyna að gera hlutina sjálf, ekkert svo sem skrítið við það. En ég var orðin frekar þreytt á að biðja um hjálp við að skipta á rúmunum, svo ég ákvað í morgun að reyna þetta sjálf. Það var svo sem ekkert mál að taka rúmfötin af, en svo kom að því að finna ný rúmföt, kemst ekki upp á stól svo nú varð ég að teygja mig og svei mér ef ég hef ekki stækkað um 1 - 2 cm við þessar teygjur, (rúmfötin eru uppi í efri skáp)
reyndi að standa á tánum en það virkaði ekki, nú ég náði rúmfötunum niður í nokkrum teygjum. Svo var næst á dagskrá að koma lakinu á rúmið, byrjaði á einu horninu... svo var staulast að næsta.. ég fann hvernig svitinn var farinn að leka í straumum niður bakið á mér, þakkaði fyrir að vera í fötum sem tóku vel við annars hefði farið að myndast pollur á gólfinu, en loksins náði ég síðasta horninu og vá ég settist niður, en skaust upp aftur þegar ég fann að buxurnar voru blautar, ætlaði sko ekki að þurfa skipta aftur um lak
. Svo það var bara ekkert með það að ég varð að klára þetta og komast í sturtu, þetta tíu mínútu verk var orðið að næstum klukktíma verkefni, og það mátti nánast vinda mig. Það lá við að ég færi í ískalda sturtu til að stoppa svitan sem streymdi stanstlaust niður. Ætlaði sko að leggja mig eftir þessa þolraun, en besta vinkona mín kom þá í heimsókn, og eftir að hafa skolað niður nokkrum kaffibollum ákvað hún að taka inn sessurnar úr stólunum úti, það var víst von á rigningu, ég var henni afar þakklát. Þegar hún var að ganga út kom kona frá féló að meta hversu mikla þjónustu ég þyrfti, vinkona mín hafði verið flokkstjóri hjá heimaþjónustunni sagði henni hvað ég þyrfti. Ég hef ekki alveg sætt mig við að þurfa þessa þjónustu, enda hef ég yfirleitt gert allt sjálf, en núna er ég svo háð að fá hjálp við hina undarlegustu hluti eins og að skúra gólf.
Jæja svo kom nú að því að ég ákvað að nú væri tími til kominn að leggja mig, heyri ég þá hlátrasköll sem nálgast húsið hættulega mikið, er þar komin mín kæra vinkona Jóna Stína og Ásdís, ég get alveg sagt það og meina það, þessi ferski andblær sem kom með þeim skvísum gerði það að verkum að ég fann þreytuna hverfa og við sátum og hlógum, og lífið var dásamlegt, leyfði Ásdísi að kíkja inn í kertagerðina. Henni fannst ilmurinn ekki slæmur þar inni .
En svo þegar þær voru farnar þá slappaðist ég niður og lagði mig og er nú á leið til dóttlu minnar að föndra smá ... erum alveg að verða hugfangnar af skrappinu
Guts and Balls - The Medical Distinction
18.8.2007 | 08:55
We've all heard about people having guts or balls. But do you really know the difference between them? In an effort to keep you informed, the definition for each is listed below...
GUTS- is arriving home late after a night out with the guys, being met by your wife with a broom, and having the guts to ask: "Are you still cleaning, or are you flying somewhere?"
BALLS - is coming home late after a night out with the guys, smelling of perfume and beer, lipstick on your collar, slapping your wife on the butt and having the balls to say: "You're next."
I hope this clears up any confusion on the definitions. Medically speaking, there is no difference in the outcome since both ultimately result in death.
Af göngutúr og öðru skemmtilegu
18.8.2007 | 01:15
Nú ég skrapp í smá göngutúr út í náttúruna, og hvað það var yndislegt að finna ilminn af berjalyngi og hrossapuntinum, tína peningagras. Setjast á stein til að hvíla sig. Ég fann hvað ég sakanað þess að búa ekki lengur í sveit, þar sem þetta var bara hluti af tilverunni. Ég var svo sem ekki fljót í ferðum þar sem ég staulaðist á hækjum yfir grjót og þúfur, ég þakkaði bara fyrir að enginn var myndavélin með í för til að mynda gamalmennið sem þarna var á ferð. Ýmir minn var með mér og þótti honum ég vera full lengi að koma mér aftur að bílnum þannig að hann fór og baðaði sig í næstu skurðum, hann fékk að vera úti það sem eftirlifði daginn, hann var leirugur upp fyrir haus og ég bara nennti ekki að fara að baða hann enda færi ég fyrr í bað en hann svo mikið er víst. Hann er einn að þessum hundum sem eru ekki mikið fyrir að skreppa undir sturtuhausinn.
Við hjónin höfum verið frekar róleg þessa dagana en erum smá að lifna við, enda erum við alltaf að og erum að ná að taka til í húsinu þið vitið hvernig þetta er þegar konan skreppur í burtu í nokkra mánuði. Svona þarf aðeins að taka til hendi í skápum og þess háttar smá munum.
Sjúkraþjálfarinn er kominn úr sumarfríi svo ég er komin á fullt aftur í þjálfun, vá það var gott að fá hann Baldur minn aftur, hann er svo stór partur af prógramminu að þegar hann fer í frí er eins og mig vanti ja bendi puttann, og ég verð eins og höfuðlaus her þegar mig vantar hvatninguna frá honum. Hann er búin að fylgja mér eftir í nokkur ár og þekkir mig allvel og veit hvar skórinn kreppir. Svo er þessi elska að fara til Englands að sjá leikinn minn, við erum sem betur fer áhangendur á sama liði svo ekki fara tímarnir í að rífast um boltann.
Jæja nóg af þessu bulli í bili og vonandi eigið þið góða helgi, ég ætla svo sannarlega að njóta hennar.
Töfraljós opna aftur
9.8.2007 | 04:29
Hér gerðist margt um helgina
23.7.2007 | 10:41
sumt gott annað ekki.
Á laugardeginum var haldið upp á afmæli yngsta barnsins en hann varð 12 ára, ég er vissum að ég hef einhverstaðar hlaupið yfir eitt eða fleiri ár, mér finnst svo stutt síðan hann fæddist. Hann pantaði lambahrygg að hætti mömmu og öll systkini sín í mat, svo var pöntuð stór ísterta úr Kjörís í eftirrétt, svo hann fengi nú einhverja köku, mömmunni fannst það "must"
hér er svo drengurinn með kökuna góðu. Þessi elska það er sonurinn ekki kakan, var í útilegu með systir sinni henni Vigdísi og þar gekk allt að óskum. Sonur hennar er frekar harður af sér og datt í hug að á kvöldvökunni sem var haldin á laugardagskvöldið, (sko þau fóru aftur í útileguna ( þetta var ættarmót tengdasonar míns)) að slökkva á stjörnuljósi með puttunum, einhver sá til hans og ætlaði að stökkva til en þá sá hin sami að drengurinn gretti sig og laumaði hendinni í vasann. Svo fannst honum ómögulegt að standa bara og horfa á varðeldinn svo hann tók hjólið sitt og hjólaði upp í nálæga kletta. Úpps þar datt hann og kom niður á tjaldstæði og hélt um magann, jú hann sagðist hafa tjónað sig aðeins við að detta, en hristi þetta svo af sér. Einhver nálægur heyriði þetta og spurði drenginn varstu að gera hvað? Danni boy svaraði að hann væri sko tjónaður hér og hér og hér... frændfólkinu hans fannst þetta frekar fyndið en afi hans hefur verið að ala hann upp á því að hann meiði sig ekki heldur sé hann tjónaður og drengurinn er alveg til í það enda er hann járnkall að eðlisfari.
Svo leið nú kvöldið hjá okkur og allir fór til síns heima nema yngsta dóttirin fékk þá flugu í hausinn að skreppa á Klaustur kl. 10 um kvöldið en það var s.s í lagi nema hún þurfti að fá bíl hjá okkur lánaðan. Hún og kærastinn lögðu svo upp í þetta ferðalag. Og þau náðu Klaustri og hittu vini sína þar en n.b hún þurfti að mæta í vinnu á sunnudeginum, svo undir morgun var lagt af stað á Selfoss. Um 7 á sunnudagsmorgninum hringir síminn, við litum undrandi á hvort annað og Steini svaraði, það var þá tengdasonurinn og spurði hvort hægt væri að sækja hann og konuna en þau væru rétt utan við Vík og lögreglan myndi keyra með þau á móti. Steini spurði hvort bíllinn hefði gefið upp öndina, nei.. sko hann sko fór nokkrar veltur, en sem betur fer slösuðust þau ekkert en bíllinn er gjörónýtur. Já svona geta dagar endað, en ég var mikið fegin þegar þau komu heim og sá að þau voru bara stíf og stirð og með smá kúlu á hausnum.
Svo ekki var pallurinn kláraður því kærasti dóttur minnar er smiðurinn, já það er margt í henni veröld sem getur breyst á örskotsstundu
Ég er léleg að skrifa hér
21.7.2007 | 21:33
enda er ég að vinna að megastórri uppfærslu á síðunni minni og það er sko ekki nein smá vinna, datt í hug að gera þetta víst ég væri léleg í kertagerðinni, þá væri fínt að vera búin að þessu fyrir haustið.
Og það er sko meira enn að segja það að uppfæra síður í nýtt útlit, það er skárra að smíða þær frá grunni :)
En hér er smá af palla smíðinni:
Þeir eru búnir að vera duglegir í þessari lotu drengirnir enda ekki hægt annað í veðurblíðunni þessa daganna.
Vinir og fjölskylda | Breytt s.d. kl. 21:41 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)
Míns hefur verið lélega að skrifa...
19.7.2007 | 16:03
Ég hef verið að berjast við að mæta í mína tíma hjá honum Baldri mínum en hann er sko sjúkraþjálfarinn minn, en það hefur gengið misvel að vakna á morgnana enda er ég bý ég með B- manni og held að ég geti bæði vaknað snemma og farið að sofa seint. Er ekki alveg að ganga upp hjá mér enda verð ég að fara að taka á þessum svefnmálum því fyrr því betra.
Ég var að setja inn nýtt myndband sem mér fannst yndislegt vonandi finnst ykkur það líka, það var vinur minn sem er með GBS eins og ég sendi mér þetta og myndir teknar frá Nýja Sjálandi
Já það sést í ísjaka þar frá landi, dálítið skrítið að sjá þessar myndir frá andfætlingum okkar.
En hvað um það ég ætla að henda mér niður í bælið mitt og draga upp fyrir höfuð, er orðin úrvinda enda nýkomin heim úr sjúkraþjálfuninni.